Αν και δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις για το μάζεμα των ελιών, αποδεικνύεται περίτρανα ότι παρά το υψηλό ποσοστό ανεργίας στους νέους, οι παραγωγοί δεν έβρισκαν εργαζόμενους. Το μεροκάματο έφθανε στα… 60 ευρώ, αλλά ελάχιστοι πήγαν στα ελαιοχώραφα της Δυτικής Αχαΐας, του Ερυμάνθου και της Αιγιάλειας για να μαζέψουν. Ετσι αλλοδαποί εργάτες γης έδωσαν ανάσα στους παραγωγούς και στους αγρότες της Αχαΐας και γενικότερα της Δυτικής Ελλάδας! Με αυτή τη λύση βρέθηκαν τα εργατικά χέρια που απαιτούνταν.
Είναι χαρακτηριστικό πως σε πολλές περιπτώσεις η σοδειά κινδύνευε να μείνει στα χωράφια με ότι αυτό μπορεί να σήμαινε για τους αγρότες! Η αδυναμία της συγκομιδής θα επέφερε πολλά οικονομικά προβλήματα. Παρά όμως την άφιξη εργατών γης από τις τρίτες χώρες, τα μεροκάματα για αγροτικές εργασίες, παραμένουν υψηλά, αλλά και πάλι… «κανείς δεν πάει για δουλειά» όπως δηλώνει στην «Γνώμη» ελαιοπαραγωγός από την Δυτική Αχαϊα. Το μεροκάματο ενός εργάτη γης κυμαίνεται από 50 με 60 ευρώ και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 80 ευρώ, ανάλογα με την περιοχή, εφόσον δεν υπάρχει προσφορά, ενώ η ζήτηση παραμένει στα ύψη.
Σύμφωνα με τους αγρότες – παραγωγούς, παρά τα υψηλά μεροκάματα και παρά την μεγάλη ζήτηση που υπάρχει οι Έλληνες νέοι δεν πηγαίνουν στα χωράφια για να εργαστούν, ακόμα και αν δεν έχουν άλλη απασχόληση και δηλώνουν πως… έχουν ανάγκη τα χρήματα. Από την άλλη πλευρά, οι εργάτες γης που έχουν φθάσει στη Δυτική Ελλάδα, αλλά και αυτοί που αναμένεται να φθάσουν… και πάλι δεν επαρκούν. Οι ανάγκες την καλοκαιρινή περίοδο (από την άνοιξη και μετά) είναι τόσο αυξημένες που απαιτούνται τουλάχιστον 8.000 εργάτες γης. «Ας μην απορούμε που έρχονται από το Μπαγκλαντές και την Βουλγαρία για δουλειά. Ας μην τα βάζουμε με αυτούς τους ανθρώπους που κάποιοι τους λένε… λαθρομετανάστες. Οι Ελληνες πλέον δεν πάνε στο χωράφι. Ετσι ο αγρότης θα πρέπει να βρει εργατικά χέρια από αλλού» καταλήγει ο ελαιοπαραγωγός!
