Η Ελένη Xριστοδουλοπούλου, νέα επιστήμονας, διεθνολόγος, απόφοιτη του τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών της Παντείου, κάνει τώρα σπουδές στη Νομική Αθηνών, ενώ από τη θέση του αντιπροέδρου στον Πολιτιστικό Σύλλογο Σταροχωρίου αποδεικνύει το μεγάλο ενδιαφέρον για τον τόπο της.
Με φρέσκια ματιά τάσσεται στο πλευρό της παράταξης “Συνεργασία για τον Ερύμανθο” του Θόδωρου Μπαρή:
“Βρισκόμαστε ήδη μια ανάσα πριν την εκλογική αναμέτρηση και ο προεκλογικός πυρετός έχει χτυπήσει κόκκινο. Όλο αυτό το διάστημα που προηγήθηκε η Συνεργασία για τον Ερύμανθο έχει κάνει τη “σπορά” της. Μια “σπορά” έργων και όχι λόγων. Τώρα πλησιάζει η εποχή του θερισμού. Η υπάρχουσα Δημοτική Αρχή με τον Θόδωρο Μπαρή στο τιμόνι έχει ουσιαστικό λόγο να διεκδικεί ξανά την διοίκηση του Δήμου Ερυμάνθου, καθώς έχει επιδείξει την ανάλογη συνέπεια, διαφάνεια και ακεραιότητα.
Προσωπικά σαν Ελένη Χριστοδουλοπούλου, χαίρομαι που είμαι μέλος αυτού του συνδυασμού και αισθάνομαι περήφανη για την επιλογή μου.
Ήδη από την κοινή μας διαδρομή στην προεκλογική μας εκστρατεία, έχω νιώσει τον παλμό των ζητημάτων που απασχολούν, τόσο την καθημερινότητα των κατοίκων του Δήμου, όσο και των καίριων θεμάτων που όταν αντιμετωπιστούν, θα μας λύσουν τα χέρια και θα βάλουν τον Δήμο μας σε τροχιά πραγματικής ανάπτυξης και βιωσιμότητας. Ο τόπος μας είναι μικρός, και κακά τα ψέματα, έχει ανάγκη από μια διοίκηση ικανή και αξιόπιστη για να τον ανεβάσει στο προσκήνιο.
Καλώ λοιπόν τους συνδημότες μου να μην σκέφτονται μόνο με κριτήρια βραχυπρόθεσμα, κοντινά και εγωκεντρικά, αλλά μακροπρόθεσμα. Ας χτίσουμε γερά θεμέλια για το μέλλον. Αλλιώς το οικοδόμημα θα καταρρεύσει. Και οι δύσκολοι καιροί που ζούμε δεν μας επιτρέπουν τέτοια λάθη.
Είμαστε μια τοπική κοινωνία που όλοι γνωριζόμαστε και αυτό είναι και το μαγικό… Ότι δεν έχει κυριαρχήσει ακόμα η αποξένωση των αστικών κέντρων. Και από τις 9 του μήνα, θα είμαστε πάλι οι γείτονες, οι συγγενείς, οι συγχωριανοί, οι φίλοι. Δεν έχει θέση καμία διχόνοια ανάμεσα μας. Όλοι παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο. Πρέπει όμως, κατευθυνόμενοι προς την κάλπη, να σκεφτούμε σοβαρά ποιος μπορεί ρεαλιστικά να δουλέψει για να μας το προσφέρει”.
