Στη σκηνή της τοπικής πολιτικής, η Ελένη Χριστοδουλοπούλου αναδεικνύεται ως μία από τις ευχάριστες “εκπλήξεις”. Με ένα εντυπωσιακό προφίλ που συνδυάζει την εκπαίδευση και τον πολιτιστικό ενθουσιασμό, κατάφερε όχι μόνο να κερδίσει την ψήφο των δημοτών του Δήμου Ερυμάνθου, αλλά και να αφήσει το δικό της αποτύπωμα στην τοπική κοινότητα.
Η Ελένη Χριστοδουλοπούλου αντιπροσωπεύει τη νέα γενιά η οποία είναι έτοιμη να αναλάβει ενεργό ρόλο στη τοπική διοίκηση. Η προσφορά της, όμως, δεν περιορίζεται μόνο στα χαρτιά των σπουδών της. Με τον εκπολιτιστικό σύλλογο Σταροχωρίου, έχει ενεργή συμμετοχή σε πολλές δράσεις και προγράμματα, συνδυάζοντας την πράξη με τη θεωρία.
Η συμβολή της στον εκπολιτιστικό βίο της τοπικής κοινότητας αντικατοπτρίζει τη δέσμευσή της για την προώθηση του πολιτισμού και την ενίσχυση των κοινωνικών δεσμών. Με βάση την ενεργό παρουσία της και τον διακριτικό τρόπο που αντιμετωπίζει τις προκλήσεις, φαίνεται ότι η Ελένη Χριστοδουλοπούλου είναι η φρέσκια φωνή που κερδίζει την εμπιστοσύνη της κοινότητας του Δήμου Ερυμάνθου. Με προοπτική και δράση, είναι έτοιμη να αφηγηθεί μια νέα ιστορία επιτυχίας για την τοπική κοινότητα.
Ενδεικτική και η ανάρτησή της, λίγες ώρες μετά την ορκομωσία της:
“Ένα απ’τα στιγμιότυπα που ξεχωρίζω από την χθεσινή ορκομωσία του Δημοτικού μας Συμβουλίου και που σίγουρα θα φυλάξω στα μπαγκάζια της μνήμης μου μαζί με τα υπόλοιπα επιτεύγματά μου, καθώς θα πληθαίνουν τα χρόνια και οι αναμνήσεις. Ένα χρόνο πριν ούτε καν φανταζόμουν ότι χθες θα καθόμουν σε αυτή την καρέκλα και θα υπέγραφα τον όρκο να εκπληρώνω τίμια και ευσυνείδητα τα καθήκοντα μου ως Δημοτική Σύμβουλος.
Πρωτόγνωρο και ανάμεικτο συναίσθημα, με κυρίαρχο όλων τη χαρά και την ευγνωμοσύνη για την ανάληψη αυτής της ευθύνης για τον τόπο που τόσο αγαπώ και αισθάνομαι την οικειότητα του ανήκειν, τον τόπο μας. “Ν ‘ αγαπάς την ευθύνη, να λες εγώ…” Αυτή η φράση του Καζαντζάκη με ενέπνεε πάντα και θα συνεχίσει να το κάνει με έναν ειδικότερο τρόπο από δω και στο εξής. Αυτό είναι λοιπόν που με χαροποιεί και πυροδοτεί ακόμα περισσότερο την μαχητικότητα μου για τον αγώνα “εις το εμείς”.